رینوپلاستی یا عمل بینی جزو شناخته شده ترین جراحی های زیبایی و درمانی در جهان محسوب می شود که طرفداران خاص خودش را دارد. عموما افرادی که از ظاهر آن رضایت کافی ندارند تن به همچین انتخابی می دهند.
دسته دیگری نیز وجود دارد که شخص به علت آسیب وارده به این ناحیه برای درمان به پزشک مراجعه می کند تا شکل طبیعی سابق را برگرداند. در ایران هم مانند خیلی از کشورهای دنیا، عمل بینی بسیار جا افتاده و سالانه هزاران متقاضی دارد.
به طور کلی این نوع جراحی خود به دو گونه دیگر تقسیم بندی می شود. در مدل نخست، فرد تا به حال سابقه ای این چنینی نداشته و اولین بار است تصمیم گرفته ظاهر خود را تا حدی تغییر دهد.
در گونه دوم، کسی که سابقا عمل انجام داده اما همچنان دچار مشکل تنفسی یا متانسب نبودن بینی خود است؛ مجددا به ترمیم آن اقدام می کند. البته باید توجه داشت همان طور که مثلا همه متقاضی جراحی انحراف بینی نیستند؛ تنها عده مشخصی به آن ترمیم نیاز دارند.
احتمالا در اطرافیان یا حتی خودتان شاهد این موضوع بوده اید که با وجود انجام جراحی، هنوز ابعاد و اندازه بینی نرمال و طبیعی به نظر نمی رسد. سوراخ ها به یک شکل نیستند و انحراف استخوان قابل مشاهده باقی مانده است.
در چنین موقعیتی پزشک توصیه می کند که به عمل مجددا بینی احتیاج به عمل دارد. در ادامه هر آن چیزی که درباره این نوع جراحی ها باید بدانید را بررسی کرده و توضیح خواهیم داد.

چنانچه کاندید جراحی جهت ترمیم بینی خود هستید؛ مطالعه این مطلب برای شما مناسب و کاربردی می باشد.

مهم ترین پرسشی که اینجا وجود دارد این است که چه دلایلی باعث می شوند به ترمیم نیاز باشد. در درجه اول اگر مراقبت های بعد از عمل به درستی و با دقت کامل صورت نگیرند؛ به عمل مجدد احتیاج پیدا خواهید کرد.
به طور دقیق تر یعنی اگر خوب چسب نزنید یا سر را در حالت مناسب قرار ندهید؛ نوک بینی افتادگی پیدا کرده و ظاهر نامطلوبی ایجاد می کند. علاوه بر این امکان دارد سوراخ ها با هم یک اندازه نباشند و کوچک و بزرگ به نظر برسند.
قوز همچنان برجسته به نظر برسد یا قوس دلخواه توسط پزشک اعمال نشده باشد. موارد ذکر شده از شایع ترین علل به شمار می روند اما در کنار آن ها، مسائل دیگری نیز هست که می تواند منجر به ترمیم شود.
مشکلات تنفسی در تمام افرادی که چه عمل انحراف بینی انجام داده اند چه مدل های دیگر، به وفور به چشم می خورد. مسدود شدن راه هوا، دردسرهای بی شماری برای بیمار به همراه خواهد داشت.
به طوری که شخص هم در غذا خوردن اذیت می شود هم در خوابیدن با مسائل ناراحت کننده ای درگیر خواهد بود. نمی تواند به خوبی به فعالیت های روزانه اش بپردازد و در نتیجه باید هرچه زودتر به رفع مشکل اقدام کند.

کسانی که در سنین پایین، عموما قبل از سن بلوغ عمل می شوند؛ احتمال اینکه بعدا و با گذشت چند سال با سایز بینی مشکل پیدا کنند، زیاد است. احساس خواهند کرد که بینی بزرگ تر شده و رشد یافته؛ به همین دلیل پیشنهاد می شود که با عجله تصمیم نگیرند.
دسته دیگر افرادی هستند که از تاریخ جراحی آن ها مدت طولانی گذشته و حالت ایده آل آن تغیر پیدا کرده است. مثلا شخصی که 20 سال پیش عمل شده شاید مجددا نیاز داشته باشد تا دوباره جراحی بینی استخوانی یا گوشتی را همراه با ترمیم انجام دهد.
بالا رفتن سن و افتادگی پوست طبیعتا منجر به تغییر ظاهر همیشگی تمام اجزای صورت می شود و بینی هم از این قائده مبرا نیست. در نهایت گروه دیگری که به این نوع نیاز دارند؛ کسانی هستند که در فاصله کمی از اولین مرتبه، بینی شان با ضربه مواجه شده و شکسته است. قطعا آن ها هم بلافاصله باید برای دومین مرتبه ویزیت شده و وقت عمل جراحی مجدد را بگیرند.

ممکن است که بعد از اولین عمل نه مشکل تنفسی ایجاد شده باشد و نه سال های زیادی را پشت سر گذاشته باشید اما همچنان از ظاهر بینی شما را راضی نکند. اغلب اگر در جراح در قوس دادن زیاده روی کند، پل بینی یا نوک آن را خیلی به اصطلاح سر بالا نماید؛ به ترمیم احتیاج است.
همچنین گاهی قسمت جلویی یا نوک خیلی گرد، تیز و باریک به نظر می رسد که گویی از یک بخش کاملا جداگانه می باشد. این یک نقص جدی محسوب می شود. مسئله دیگری که فرد را به عنوان کاندید طبیعی عمل ترمیمی معرفی می کند؛ جای زخم یا اسکارهای اطراف بینی است.
امکان دارد نقصی در کلیت بینی قابل مشاهده نباشد اما از درون و بیرون جای بافت ترمیم بخیه ها خیلی مشخص و واضح دیده شوند. در حالتی که این اسکارها تا حدی محسوس باشند که در زیبایی اثر بگذارند؛ به جراحی مجدد، اما نزد پزشک با سابقه تر باید انجام گیرد.
در کنار تمام مواردی که باعث می شود فرد به ترمیم نیاز پیدا کند؛ یک دسته دیگر به چشم می خورد. او سابقا جراحی انحراف بینی انجام داده یا بینی استخوانی یا گوشتی داشته و پس از عمل هم ظاهر مطلوبی به دست آورد.
اما پس از مدتی جراحی چانه یا متقارن سازی فک انجام داده یا به هر دلیلی اعم از حادثه یا هر مورد دیگر ناحیه لب، چانه و فک را عمل کرده است. حالا احساس می کند دیگر بینی با دیگر اجزای صورت هماهنگ نیست.
قائدتا تنها راه حلی که برای این شخص وجود دارد عمل ثانویه و روتوش بینی می باشد. پیش از هر تصمیمی مشورت با پزشک بسیار ضروری بوده و از تبعات احتمالی جلوگیری می نماید.

برای گروهی که در اثر بالا رفتن سن، افتادگی پوست، اختلال در تنفس، عدم تقارن سوراخ ها یا مواردی شبیه به این، علاقه دارند تا مجدد جراحی شوند؛ اصطلاح روتوش بینی به کار می رود. یعنی فقط عیب و نقص ها برطرف شده و احتیاجی نیست تا تغیرات خیلی وسیعی اتفاق بیفتد.
مثلا در جراحی بینی گوشتی از ابتدا پزشک اطلاع می دهد که ممکن است نتیجه صد در صد دلخواه حاصل نشود و بعدها به ترمیم نیاز باشد. در عمل ثانویه و رفع نقایص، چون پیش از این روی بینی کار انجام شده و پوست اطراف بینی را کشیده اند؛ روند کار جراح کمی پیچیده تر از قبل خواهد بود.
زیرا او با محدودیت های زیادی رو به رو است چون اگر قصوری اتفاق بیفتد؛ بینی خیلی کوچک شده و ظاهر غیر نرمالی پیدا می کند.
دسته دیگر کسانی هستند که آن ها هم قبلا سابقه عمل داشته اند و به علت حادثه با شکل بینی خود دچار مشکل شده اند. عموما این افراد مثلا به علت تصادف ، صدمه جدی دیده اند. به صورتی که احتمالا نیاز باشد تا طی ترمیم، بافت های پروتزی نیز برای آن ها به کار برود.
یعنی دیگر مانند کسی که جراحی انحراف بینی انجام می دهد؛ فقط روی غضروف ها و پوست خودش، عمل انجام نمی شود. بلکه احتمال دارد به پروتزهای درمانی نیاز پیدا کند تا با بینی خیلی کوچک یا حتی کج مواجه نشود.
هر دو این انواع اشاره شده بسیار مراحل سختی دارند و باید به یاد داشته باشید که انجام ترمیم از اولین مرتبه که عمل می کنید؛ به ظرافت، دقت، مهارت و توجه خیلی بیشتری نیازمند است. به همین علت توصیه می شود که در انتخاب جراح بیشتر از دفعه گذشته وسواس به خرج دهید.
نکته ای که باید خیلی به آن توجه داشت؛ واقع بینی و انتظارات منطقی است. مثلا اگر بینی شما گوشتی باشد و در مرتبه نخست هم به شکل ایده آل تبدیل نشد؛ نباید انتظار داشت یکباره معجزه رخ دهد و استخوانی و باریک به نظر برسد. بلکه فقط ایرادات محسوس آن برطرف می گردد.

چنانچه عمل انحراف بینی یا ترمیم و یا هر نوع نوع دیگری را انجام داده باشید حداقل بین سه تا شش ماه زمان نیاز است تا نتیجه واقعی قابل رویت باشد. حدودا پس از سه ماه وقت می برد تا ورم ها به مرور از بین بروند.
پس از شش ماه به طور دقیق می توانید ظاهر جدید خود را مشاهده نمایید. حین این مدت کوتاه متوجه می شوید که چه عیب و نقص هایی به وجود آمده و مدل نهایی حتی به آن چیزی که می خواستید نزدیک است یا خیر.
بعد از گذشت چند ماه تقریبا شما دیگر از ایرادات آگاهی دارید اما پیشنهاد می شود به طور معمول یک سال زمان بدهید و بعد تصمیم بگیرید که آیا ترمیم نیاز هست یا خیر.
این مدت انتظار را به تحقیق و بررسی و پیدا کردن جراحی با مهارت و با تجربه ای که سابقه خوبی در زمینه جراحی بینی های ترمیمی دارد اختصاص دهید. زیرا همان طور که گفته شد؛ جراحی ترمیمی از نخستین مرتبه پیچیدگی های بیشتری دارد و باید ظریف تر انجام شود.
تفاوتی نخواهد داشت که اولین بار جراحی بینی گوشتی انجام داده اید یا استخوانی، در هر صورت لازم است حتما به پزشک جدید خود اطلاع دهید. همچنین اگر عکسی از چهره طبیعی خود دارید آن را هم به همراه داشته باشید تا مقایسه دقیق تری انجام شود.

ظاهرا وقتی صحبت از ترمیم می شود اغلب افراد تصورت می کنند که هیچ تفاوتی بین اولین مرتبه و دفعه دوم وجود ندارد؛ البته این جمله کاملا درست نیست. آن ها در جزئیات کمی با هم فرق دارند.
در ترمیم اگر جراح کمی بی دقتی به خرج دهد نتیجه کار از قبل هم دوست نداشتنی تر می شود به همین علت نیازمند توجه بیشتری است. بی شک به زمان طولانی تری هم نیاز دارد و باید زمان بیشتری را در اتاق عمل بمانید.
چنانچه قبلا بینی گوشتی داشته اید یا جراحی انحراف بینی انجام داده اید؛ احتمال اینکه مجدد قوس آن بازگردد یا گوشت اضافه بزند همواره همراه شما می ماند. بنا بر همین موضوع دقت کنید که این مرتبه کدام جراح را انتخاب می کنید زیرا در حل مشکل، مهارت او حرف اول را می زند.

نکته ضروری این است که حتما پس از عمل بیشتر از دفعه قبل، صحیح و با دقت مراقبت کنید. چسب زدن را درست و با رعایت توجه کامل انجام داده، از خم شدن، خوابیدن به پهلوها در هفته های ابتدایی خودداری نمایید.
سرتان را تا جای ممکن صاف و در حالت رو به جلو نگه دارید و همچنین صبور باشید. ممکن است جای زخم ها و ترمیم و بهبودی آن ها با توجه به اینکه قبلا هم تحریک شده اند؛ کمی به درازا بکشد.
بنا بر همین مسئله باید صبر کنید و حداقل شش ماه زمان بدهید. به طور طبیعی برای اینکه بینی حالت خود را بازیابی کند و به شکل نهایی خود برسد؛ از بین رفتن تورم ها عموما تا یک یا حداکثر دو سال طول می کشد.
یک یا دو ماه بعد از جراحی انحراف بینی، گوشتی، استخوانی یا ترمیمی قرار دادن کمپرس یخ روی چشم به دفعات، می تواند به خوبی از کبودی و رنگ پریدگی های صورت جلوگیری کند. نسبت به نظافت و تمیز کردن بینی و به موقع عوض کردن چسب ها هم حساس باشید.

به طور کلی عوارض خاصی پس از بهبودی کامل متوجه بیمار نیست و تمام دردها و مسائل احتمالی حداکثر پس از شش ماه رفع خواهند شد. تنها امکان دارد که تورم تا مدت طولانی تری باقی بماند که بر رفع صد در صدی آن حدودا به یک سال زمان نیاز است. البته بستگی به جنس پوست بیمار دارد.
همچنین بافت پوست بعضی افراد به گونه ای است که به سرعت اسکارها از بین نمی رود. اگر جزو این دسته هستید باید صبور باشید تا به طور طبیعی یا کمک کرم های مخصوص این مشکل هم حل شود.
نکته دیگر که تنها مختص به عمل ترمیمی نیست و حتی پس از جراحی بینی گوشتی یا جراحی انحراف بینی هم امکان دارد پیش بیاید؛ بی حس ماندن یک بخش است. امکان دارد نوک بینی هیچ حسی نداشته باشد که البته کم پیش می آید.
در نهایت همه چیز به دقت جراح در درجه اول و سپس آسیبی که با اولین عمل به بافت پوست وارد شده، بستگی دارد. با انتظارات واقع بینانه و پزشکی متعهد بهترین نتیجه ممکن حاصل خواهد شد.