انواع مختلفی از ایمپلنت‌های دندانی وجود دارد، اما ایمپلنت‌های امروزی دارای شکل های استوانه ای یا ترونکونیکی هستند و مانند ریشه طبیعی دندان می­باشند. تاج یا کارهای دندانپزشکی مانند بریج، پروتز و… روی ایمپلنت‌های دندانی ثابت می­شوند. کارهای دندانپزشکی روی ایمپلنت می­تواند ثابت یا متحرک باشد. با جایگزینی ریشه های از دست رفته دندان، این نوع ایمپلنت‌های دندانی به تحریک و حفظ استخوان فک، جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان و حمایت از ویژگی های صورت کمک می­کند. برای بسیاری از این بزرگسالان، ایمپلنت دندان یک استراتژی مدیریت سودمند برای دندان‌های از دست رفته است. ایمپلنت‌های دندانی اجازه می­دهند تا عملکرد طبیعی دهان افزایش یابد و از مشکلات رایج سایر روش‌های ترمیم جلوگیری شود. در صورت مراقبت مناسب، انواع ایمپلنت‌های دندانی ممکن است برای یک عمر باقی بمانند.

1. کاشت
2. اندوستئال
3. انواع
4. زیر سطحی
5. فوری
6. All for 4
7. اتصالات
8. اندازه
9. مواد
10. تفاوت

هنگامی که نوع ایمپلنت دندانی را انتخاب کردید که کدام یک برای شرایط شما بهتر عمل می­کند، می­توانید نحوه قرار دادن آن را نیز تعیین کنید. چندین روش مختلف برای ایمن سازی ایمپلنت‌های دندانی در محل وجود دارد.

ایمپلنت اندوستئال رایج‌ترین نوع ایمپلنت دندان است زیرا استخوان فک بیمار را از خراب شدن در طول زمان محافظت می­‌کند. آن‌ها گاهی به عنوان جایگزینی برای بریج یا پروتز متحرک استفاده می‌­شوند. ایمپلنت‌های اندوستئال شامل انواع پیچ (رزوه دار)، انواع سیلندر (صاف) یا انواع تیغه‌ای هستند. متخصص پروتزهای دندانی شما می­تواند تعیین کند که کدام نوع ایمپلنت دندان برای شما بهتر عمل می‌­کند.

آن‌ها برای اکثر بیماران مناسب هستند، اما برای جوش خوردن پست به استخوان، فک خوب و سالم نیاز دارند. پس از اتمام، بهبودی کمی طول می­‌کشد. زمان لازم است تا با هم ادغام شوند و یک سنگر ایجاد کنند. پس از بهبودی، دندان‌های کاذب را می‌­توان روی ستون قرار داد تا با دندان‌های اطراف متناسب شود.

ایمپلنت‌های اندوستئال ابتدا با حفاری در استخوان فک شروع می­شوند تا یک پیچ تیتانیومی وارد شود که به عنوان یک ریشه مصنوعی عمل می­کند. قبل از پایان درمان، باید منتظر بهبود بافت نرم و استخوان در اطراف ریشه باشید که معمولا چند ماه زمان می­برد. ایمپلنت اندوستئال با پیچاندن ایمپلنت در استخوان فک شروع می­شود که به سلامت و تراکم استخوان فک نیاز دارد. اگر به طور طبیعی یک برجستگی باریک استخوان فک دارید یا به دلیل ضربه یا بیماری کوتاه یا باریک شده و فرسوده شده است، ممکن است استخوان کافی برای حمایت مناسب از ایمپلنت اندوستئال نداشته باشید.

در جایی که باید ایمپلنت در دهان قرار گیرد، اندازه ایمپلنت مورد نیاز تعیین می­شود. از آنجا که هر دهان متفاوت است، فاصله فردی و نیازهای استخوانی ممکن است استفاده از ایمپلنت‌هایی با اندازه های مختلف را تعیین کند.

• اندازه استاندارد: ایمپلنت‌های دندانی استاندارد کوتاه‌تر و باریک‌تر هستند تا با اندازه دندان‌های جلویی دهان مطابقت داشته باشد. اندازه آن‌ها از 3.5 میلی‌متر تا 4.2 میلی‌متر قطر دارد.
• بستر گسترده: ایمپلنت‌های دندانی با پلتفرم وسیع در پشت و دهان قرار دارند و اندازه آن‌ها از 4.5 میلی متر تا 6 میلی متر قطر دارد و عمدتا در پشت دهان قرار می­گیرند.
• مینی: اگر فضای کافی بین دندان‌های موجود خود ندارید، متخصص پروتز دندان شما ممکن است ایمپلنت مینی را انتخاب کند. این موارد همچنین می­توانند در مواقعی که تراکم استخوان بیمار ناکافی است یا به عنوان حمایت موقت در حالی که ایمپلنت‌های دندانی بزرگتر در حال بهبودی هستند استفاده شود.

ایمپلنت‌های دندانی را می­توان از مواد مختلفی تهیه کرد. هر ماده بر قیمت ایمپلنت تأثیر می­گذارد و مزایای منحصر به فردی دارد. بیشتر ایمپلنت‌های دندانی از تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته می­شوند.

2- ایمپلنت زیرکونیا

زیرکونیا یک ماده کریستالی فاقد فلز است که استفاده از آن در ایمپلنت‌های دندانی بسیار جدید است. مواد ایمپلنت دندان زیرکونیا در اوایل دهه 1990 مورد استفاده کامل قرار گرفت. ساختار یک تکه زیرکونیا در مقایسه با سه قطعه تیتانیوم، باعث کوتاه شدن عمل جراحی می­شود. همچنین هیچ شانسی وجود ندارد که زیرکونیا باعث حساسیت به فلز شود. از آنجا که ایمپلنت‌های زیرکونیا جدیدتر هستند، شواهد زیادی برای اثبات طول عمر آن‌ها وجود ندارد. علاوه بر این، ایمپلنت‌های زیرکونیا گران‌تر از گزینه‌های تیتانیوم هستند.

1- ایمپلنت تیتانیوم

تیتانیوم ساخته شده از فلز، رایج ترین نوع مواد ایمپلنت دندان محسوب می­شود. ویژگی آن در سال 1950 کشف شد. یافته‌ها نشان می­دهد که ایمپلنت‌های ساخته شده از فلز تیتانیوم به استخوان اجازه رشد صحیح می‌دهند. یعنی وقتی در تماس با استخوان قرار می­گیرد، مزاحمتی برای آن ایجاد نمی­کند و استخوان در کنار آن‌ها رشد می­کند. تیتانیوم مدت‌ها است که برای تعویض مفصل ران یا زانو استفاده می­شود زیرا به خوبی با استخوان جوش می­خورد. این فلز به عنوان یک گزینه موفق و طولانی مدت برای ایمپلنت‌های دندانی آزمایش شده است. قوی و بادوام و در عین حال سبک است. برخی از افراد برای کاشت تیتانیوم به دلیل آلرژی یا بیماری خود ایمن نیستند.

دو ماده اولیه ایمپلنت دندان عبارت است از تیتانیوم و زیرکونیا. هر یک از این دو ماده ایمپلنت دندان ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند. به عنوان مثال، تیتانیوم آزمایش شده است و میزان موفقیت بالایی را در هر دو روش پزشکی و دندانپزشکی ارائه کرده است. همه کاره بودن آن را از زیرکونیا متمایز می­کند. به عنوان یک فلز، تیتانیوم اولین انتخاب در تمام اشکال کاشت استخوان و صفحه بوده است. میلیون‌ها بیمار از مزایای تیتانیوم استفاده کردند.

دلایلی که نشان می­دهد تیتانیوم بهتر از زیرکونیا به عنوان کارآمدترین مواد ایمپلنت دندان در تاریخ باقی مانده است:

• مواد ایمپلنت دندان تیتانیوم و طرح‌های آن را می­توان در یک سیستم دو تکه تولید کرد. این‌ها یک تکیه‌گاه جداگانه است که روی ایمپلنت نشسته و به دندان جایگزین متصل می­شود. مورد دیگر یک پست است که با عمل جراحی در استخوان کاشته می­شود. زیرکونیا این قابلیت را ندارد و به صورت یک تکه تولید می­شود.
• تیتانیوم بهترین مواد ایمپلنت دندان است زیرا بسیار سازگار است. این بدان معنی است که با بدن انسان مطابقت دارد و همچنین می­تواند با استخوان انسان جوش بخورد.
• سیستم دو تکه ایمپلنت این امکان را فراهم می­کند تا نقص‌های کم استخوان را برطرف ­کند. این بدان معنا است که شما هنوز هم می­توانید یک لبخند دلپذیر داشته باشید حتی اگر دچار از دست دادن استخوان هستید.
• با این حال، مواد ایمپلنت دندان زیرکونیا هر دو پست و اباتمنت را با هم ترکیب کرده و یک واحد ایجاد می­کنند. این امر ترس از پنهان شدن باکتری‌ها و تاثیر آن بر لثه را کاهش می­دهد. با وجود این مزیت خوب، مواد ایمپلنت دندان زیرکونیا و طرح‌های سرامیکی آن‌ها هنوز به طور کامل مورد استقبال قرار نگرفته است.

پیدا کردن لبخند کامل خود نباید سخت باشد. چندین نوع مختلف ایمپلنت دندان وجود دارد که می­توانید از بین آن‌ها انتخاب کنید. دکتر مجید صالح از نزدیک با شما همکاری خواهد کرد تا مطابقت مناسبی برای شما پیدا کند.